Contacthond Daisy zorgt voor mooie momenten

Els de Nijs is verzorgende IG bij De Zeven Schakels, Schakel 1-5, én Geriatrisch Verzorgende Psychiatrie. Naast de vele bewoners die zij ondersteunt, is er nog iemand extra bijgekomen in de vorm van een prachtige Berner Senner pup: contacthond Daisy, die naar wens en behoefte ingezet gaat worden bij het woonzorgcentrum.

Wat is de bedoeling van de contacthond?
“Dieren kunnen positieve effecten hebben op mensen. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat ze lichamelijk bijvoorbeeld zorgen voor meer ontspanning en een lagere bloeddruk. Daarnaast kunnen ze ook geestelijk steun bieden: denk aan verbeteren van het zelfbeeld, bevorderen van contacten en het geven van steun. Afhankelijk van de persoon zorgen ze vaak ook voor positiviteit. In de praktijk kan je bijvoorbeeld denken aan een geestelijk verzorgende die merkt dat een bewoner depressief is en geen contact meer maakt met anderen. De geestelijk verzorgende kan dan bij mij aankloppen met de vraag om Daisy in te schakelen. Daisy kan dan toch weer voor een positieve impuls zorgen bij de bewoner. Hetzelfde geldt voor een welzijnsmakelaar die een cliënt heeft die niets meer wil ondernemen. Daisy kan dan net die stimulans zijn om tóch dat wandelingetje te gaan maken. Heel kort samengevat is het de bedoeling dat Daisy mooie dingen teweeg brengt bij cliënten!”

En waar in dat proces ben je nu?
“Daisy moet eerst worden opgeleid en ik als begeleider ook. Daar begin ik deze maand mee. Ze woont nu al een tijdje bij mij en dat bevalt erg goed! Ze heeft een lief, zacht karakter. Ze gaat nu soms al eens mee naar de zorgafdeling, om een beetje te wennen en te kijken hoe ze reageert op al die mensen. Dat doet ze erg goed. Wanneer Daisy echt ingezet gaat worden, creëren we overigens ook een veilig rustplekje voor haar op het woonzorgcentrum, waar ze even kan uitrusten en op zichzelf kan zijn. De rest van de tijd woont ze lekker bij mij thuis!”

Wat heeft het al opgeleverd?
De paar keer dat Els de jonge Daisy heeft meegenomen naar De Zeven Schakels, heeft dit al een aantal bijzondere momenten opgeleverd. Els vertelt over één moment dat haar specifiek is bijgebleven. “Op verzoek van de geestelijk verzorgende ben ik met Daisy langsgegaan bij een palliatieve cliënt,  die de hele week al nergens meer op reageerde: óók niet op familie en verzorgers. Toen Daisy de cliënt zag snuffelde ze wat, zette ze heel voorzichtig haar pootjes op het bed en gaf ze een likje aan de hand van de cliënt. En jawel, de cliënt opende voor het eerst die week zijn ogen en keek naar Daisy. Daar krijg je dan echt kippenvel van.” Verder merkt Els dat er al verheugd naar Daisy’s komst wordt uitgekeken door bewoners. “Een bewoner met een verder gevorderd stadium van dementie had zelfs het kraamfeestje dat voor de jonge pup werd gehouden onthouden en hier hondenkoekjes voor gekocht!”

16-01-2023