Meer dan een maatje: hoe één vrijwilliger drie levens raakte 

Soms zit waarde in iets kleins: een wandeling, een kop thee, een goed gesprek. Dat ervaarde Marijke (76) dankzij het buddytraject van Surplus. Haar buddy Mariska en zoon/mantelzorger Wilbert vertellen hoe een simpel idee uitgroeide tot een betekenisvolle band. 

Voor Mariska begon het avontuur na een keerpunt in haar eigen leven. “Na een herseninfarct kon ik mijn werk als managementassistent niet meer doen. Ik wilde weer iets betekenen. Toen ik over het buddytraject las, dacht ik: dát is het.” Kort daarna werd ze gekoppeld aan Marijke, die leeft met Alzheimer. 

Wilbert, zoon van Marijke zag direct de meerwaarde van buddyhulp. “Mijn moeder miste vooral het wandelen. Een buddy kan haar weer in beweging krijgen én gezelschap bieden. Voor mij gaf het rust om te weten dat ze wekelijks iets leuks doet.” 

Van kennismaking tot vertrouwensband 
Bij de eerste ontmoeting was het meteen raak. “Het gesprek liep heel natuurlijk,” vertelt Mariska. “We praatten over van alles, van haar gezin tot haar ziekte. Het voelde snel vertrouwd.” Ook Wilbert merkte dat: “Ze hadden direct een klik en begonnen de week erna al met hun vaste wandelrondje.” 

Dat rondje werd een ritueel. “Altijd hetzelfde pad, dat gaf haar herkenning,” zegt Mariska. “We dronken vaak thee, lachten veel en deden soms boodschappen. Het werd persoonlijk; we deelden ook de kleine dingen die kleur geven aan een dag.” 

Steun voor alle betrokkenen 
Voor Marijke bracht het traject plezier en menselijk contact. “Ze voelde zich gezien,” vertelt Wilbert. “Niet als ‘patiënt’, maar als mens.” Voor hemzelf betekende het verlichting. “Ik woon niet om de hoek. Weten dat ze wekelijks iets leuks deed met Mariska gaf mij rust.” 

Ook Mariska leerde veel. “Voor mijn herseninfarct kende ik niemand met dementie. Ik heb geleerd rustig te praten, goed te kijken naar wat iemand nodig heeft. En ik overwon mijn sociale angst.” 

Een warm afscheid 
Het was even slikken toen Marijke vertelde naar een woonzorgcentrum te verhuizen. “Je bouwt echt een band op en krijgt er zoveel voor terug. Het voelde goed dat we het samen konden afsluiten met een persoonlijk gesprek.”, zegt Mariska 

Marijke mist haar maatje, maar heeft nu nieuwe contacten. “Het blijft anders,” zegt Wilbert, “maar we kijken met veel warmte terug.” 

Ook buddy worden?  
Het verhaal van Marijke, Wilbert en Mariska laat zien dat een maatje meer is dan gezelschap. Met een paar uur per week kunt u net als Mariska een betekenisvolle band opbouwen, juist wanneer dat niet vanzelfsprekend is. Interesse in buddyhulp? Bel 0162 748 600 of mail vrijwilligers.ohgb@surplus.nl en ontdek wat u kunt betekenen. 

18-08-2025